Cartel da máquina de escribir Lettera 22 para Olivetti

Paul Rand era moi analítico, valorando as diferentes posibilidades de cada deseño, sen deixar nada ao azar, aínda que as súas formas en composicións asimétricas proxectarán o contrario. Pero unha vez decidida a vía conceptual e aprehendida a esencia simbólica, resolvíase máis libre e expresivamente, de maneira intuitiva, atendendo á forma, á cor, á proporción ou á escala, como quen compón unha pintura, sempre con especial coidado no uso da tipografía. Trátase de transmitir conceptos reais, de reinterpretar a mensaxe. Porque se en algo resultou pioneiro, é en como soubo manipular a forma e o texto para proxectar deseños abstractos con contido. Todo tiña un porque e a fin última era comunicar, facer brillar unha idea. Porque o resto chegaba de forma natural: a cor, o sentido da proporción, o dinamismo da tipografía, os desequilibrios equilibrados. Para iso, utilizará a colaxe, a montaxe e o humor, en moitos casos a partir de formas simbólicas básicas, para destilar conceptos en estruturas de gran dinamismo.