Pello Irazu é un dos artistas crave na renovación da escultura vasca a partir dos anos oitenta. Sempre que traballa cun obxecto necesita apropiarllo, manipulalo e recrealo. Irazu fusionou o tridimensional, coa fotografía, o debuxo e o mural, xerando obras dunha maneira heterodoxa e provocando un resultado híbrido, xa que cada elemento pode evocar outras simboloxías ou imaxes. Como acontece en La Fábrica (Belgrado) 14, cada parte do proceso artístico intervén no espazo da outra, xerando unha nova relación. A súa obra vira contorna aos vínculos entre o corpo, onde o escultórico convídache a relacionarche, a achegarche ou afastarche, ou os obxectos e o propio espazo, que é un lugar de experiencia, que aparece a medida que o encaramos e que non existe se non o percibimos.
