DARDO Instituto do Deseño e das Artes Contemporáneas

Galicia

 

Barcelona, 1969

Artista

Luis Seoane entrando en el templo a latigazos

2016. Acrílico sobre lenzo. 24x24 cm

Vítor Mejuto pinta dun modo firme seducido polos seus «lugares», cuxo repertorio soubo ampliar para asumir os doutros e indagar reflexivamente sobre eles. Se preguntamos sobre os seus referentes, podería desdobrar a súa lista e comezar citando innumerables artistas entre os que seguramente se escoitarían nomes como o de Frank Stella, Palazuelo, Mondrian ou Josef Albers. As súas pinturas son como símbolos gráficos, liñas e cores cosificadas sobre o papel compondo imaxes próximas ao deseño. O material remítenos ao táctil, permite ao espectador escudriñar o rastro do pincel e a retícula que define o debuxo.

 

Estudo de deseño. Packaging e etiquetas para viños e licores

Packaging Paco y Lola

Marta Lojo consolidouse como especialista en deseño gráfico de marcas nacionais e internacionais, sobre todo no sector alimenticio e de bebidas. O seu estudo conseguiu embotellar a creatividade galega e levala ás adegas de todo o mundo. No deseño das etiquetas de albariño Paco y Lola (2007), xunto ao director creativo Kike López, crearon un proxecto que fose exportable para vender no mercado asiático e para iso recorreron a unha icona da cultura española, os lunares, para que o cliente o situase rapidamente en España. Trátase dunha imaxe notoria e arriscada, con ganas de saírse do establecido. Unha das claves coa que traballa esta deseñadora é primeiro estudar ao público e segundo comprender a filosofía da marca. Poderíase dicir que cada proxecto é único, no seu proceso de creación realiza unha intensa investigación de mercado do usuario que o vai a consumir, concibindo unha marca que encaixa á perfección cos obxectivos do fabricante. Co deseño de etiquetas a deseñadora pon en valor o produto contando e ofrecendo máis que o simple contido.

 

A Coruña, 1952

Artista plástico

Revista A Galga

Revista A Galga nº cero, 1978

A creatividade de Correa Corredoira e de Xaime Cabanas forma parte da súa forma de ser e as súas obras están cheas de sensualidade, de vida, de dor. Ambos comezaron a destacar no mundo das artes nos setenta e máis tarde fundaron o colectivo A Galga, xunto a outros artistas, creadores e poetas de espírito crítico e comprometido, coa intención de transformar a arte daquel momento. O colectivo tiña un carácter informal, non prestando moita atención aos protocolos asociacionistas, porque o importante era o impulso e a posible influencia no mundo cultural. Chegaron a programar accións controvertidas do que ata entón podíase atopar en Galicia. Coa ansiedade por modernizar o panorama cultural coruñés publican o número A Galga n.º cero, creado en 1978 pero presentado anos despois, que nace da vontade de chegar á renovación da arte desde ámbitos moi diversos, como a poesía experimental ou o cómic.

 

A Coruña, 1953 – 2013

Artista plástico

Revista A Galga

A Galga n.º cero, 1978

A creatividade de Correa Corredoira e de Xaime Cabanas forma parte da súa forma de ser e as súas obras están cheas de sensualidade, de vida, de dor. Ambos comezaron a destacar no mundo das artes nos setenta e máis tarde fundaron o colectivo A Galga, xunto a outros artistas, creadores e poetas de espírito crítico e comprometido, coa intención de transformar a arte daquel momento. O colectivo tiña un carácter informal, non prestando moita atención aos protocolos asociacionistas, porque o importante era o impulso e a posible influencia no mundo cultural. Chegaron a programar accións controvertidas do que ata entón podíase atopar en Galicia. Coa ansiedade por modernizar o panorama cultural coruñés publican o número A Galga n.º cero, creado en 1978 pero presentado anos despois, que nace da vontade de chegar á renovación da arte desde ámbitos moi diversos, como a poesía experimental ou o cómic.

 

A Coruña, 1957

Deseñador

Nunca Máis

Deseño da bandeira Nunca Máis, 2002

Xosé María Torné é deseñador e asesor en comunicación e mercadotecnia, director e fundador da empresa de deseño Torné y Asociados. É o responsable da imaxe da bandeira de Nunca Máis, símbolo das protestas polo desastre ecolóxico do Prestige no ano 2002. A plataforma Nunca Máis esixía a declaración de Galicia como zona catastrófica e a dotación de orzamento para paliar os danos que, a todos os niveis, foron causados pola vertedura. A imaxe deseñada por Torné emprega a bandeira de Galicia, substituíndo a súa habitual cor de fondo por un negro que alude ao loito. Superposto, o lema de «Nunca máis», resaltado en letras brancas, termina de ilustrar de maneira radical e contundente a traxedia de todo un territorio. O deseño, que destaca pola súa forza e rotundidade, foi capaz de expresar a dor e a morte metafórica de Galicia, do seu sistema económico e social, servindo como abandeirado gráfico das accións e esixencias da plataforma.

 

1957, Cambados

Escultor

Valada

Granito «Negro Galicia»

A historia da arte en Galicia ten a súa orixe nas rochas gravadas, para continuar esa condición pétrea desde a Idade Media ata hoxe. Pero tamén ten unha raíz profunda nas formas da arte popular, desde onde se manifesta a sensibilidade, o gusto estético do noso pobo. Son formas que persisten, independentemente de que en períodos de esplendor incorpórense formas de estilo máis universais, como ocorreu no Románico ou no Barroco, ou máis recentemente co Minimalismo. Estas formas populares son ás veces arrastres subconscientes, pero tamén posturas decididas de autoafirmación do propio, coma no caso de Manolo Paz, que proxecta as súas esculturas desde unha sorte de memoria ancestral que gardan un sabor colectivo, ademais dunha beleza extrema e natural. No seu traballo sempre predomina unha condición primixenia, que resulta evidente na expresividade dos seus conxuntos escultóricos pero tamén no pequeno formato, que nos remiten a muros, a cruceiros, ás formas megalíticas, á arquitectura popular ou mesmo ao mar.

 

1957, Cambados

Escultor

Flor

Granito «Rojo Argentino»

A historia da arte en Galicia ten a súa orixe nas rocas gravadas, para continuar esa condición pétrea desde a Idade Media ata hoxe. Pero tamén ten unha raíz profunda nas formas da arte popular, desde onde se manifesta a sensibilidade, o gusto estético do noso pobo. Son formas que persisten, independentemente de que en períodos de esplendor incorpórense formas de estilo máis universais, como ocorreu no Románico ou no Barroco, ou máis recentemente co Minimalismo. Estas formas populares son ás veces arrastres subconscientes, pero tamén posturas decididas de autoafirmación do propio, como no caso de Manolo Paz, que proxecta as súas esculturas desde unha sorte de memoria ancestral que gardan un sabor colectivo, ademais dunha beleza extrema e natural. No seu traballo sempre predomina unha condición primixenia, que resulta evidente na expresividade dos seus conxuntos escultóricos pero tamén no pequeno formato, que nos remiten a muros, a cruceiros, ás formas megalíticas, á arquitectura popular ou mesmo ao mar.

 

1957, Cambados

Escultor

Encuentro de los océanos

Granito «Azul de Bahía» 25x30x30 cm

A historia da arte en Galicia ten a súa orixe nas rocas gravadas, para continuar esa condición pétrea desde a Idade Media ata hoxe. Pero tamén ten unha raíz profunda en fórmulas da arte popular, desde onde se manifesta a sensibilidade, o gusto estético do noso pobo. Son formas que persisten, independentemente de que en períodos de esplendor incorpórense formas de estilo máis universais, como ocorreu no Románico ou no Barroco, ou máis recentemente co Minimalismo. Estas formas populares son ás veces arrastres subconscientes, pero tamén posturas decididas de autoafirmación do propio, como no caso de Manolo Paz, que proxecta as súas esculturas desde unha sorte de memoria ancestral que gardan un sabor colectivo, ademais dunha beleza extrema e natural. No seu traballo sempre predomina unha condición primixenia, que resulta evidente na expresividade dos seus conxuntos escultóricos pero tamén no pequeno formato, que nos remiten a muros, a cruceiros, ás formas megalíticas, á arquitectura popular ou mesmo ao mar.

 

Deseñadora e tipógrafa

Kinetic

Fabricante: 
NM type

María Ramos é investigadora e deseñadora de tipografías. Traballa na súa propia marca, NM Type, creada xunto a Noel Pretorius. Entre os seus clientes atópanse firmas como Jägermeister. O seu traballo como
investigadora e a súa paixón pola historia da tipografía levárona a colaborar con blogs especializados como Typographica ou Alphabettes. A súa tipografía Kinetic, creada en colaboración con Noel Pretorius,
foi merecedora dun Certificado de Excelencia Tipográfica concedido polo Type Directors Club de Nova York. Kinetic é unha tipografía sen serifa inspirada en Alexander Calder, que intenta incorporar características exploradas polo artista como o ritmo, o movemento ou a relación entre obxecto e espectador. Os seus terminais curvados e a súa simplicidade formal permiten a súa adecuación para unha ampla gama de aplicacións. O seu carácter xeométrico está compensado pola liberdade no deseño e o rexeitamento a patróns estritos.

 

José Castro (Noroeste Obradoiro)

Santiago de Compostela, 1979. Artesá xoieira.

Colar Rizo-mini

A traxectoria de Noroeste Obradoiro demostrou que se pode innovar desde o universo da artesanía e a xoiaría contemporánea sen abandonar a súa esencia. Inspiradas nos detalles máis cotiáns da natureza, as súas pezas simulan pequenos haikus repletos de enerxía e simbolismo que conseguen comunicar desde a sinxeleza. Crear co fundamental é unha das súas premisas, liberarse da ostentación sen deixar de traballar con materiais nobres. Desde obxectos de enxoval até xoias, os seus traballos miran cara ao carácter atlántico que envolve Galicia: o mar, as montañas, o verde sempiterno, a súa atmosfera chuviosa… como unha fonte inesgotable de formas. O colar Rizo semella unha concatenación de todos estes elementos, esencializado ao mínimo mediante formas circulares e orgánicas que se repiten como unha estrutura viva, poética, como o debuxo dun vento enredado entre as ramas.

Páxinas